SKRZYŻOWANE DROGI
Kto tak o nas pomyślał,
By skrzyżować nam drogi,
Kto dał nam taką szansę,
Mój przyjacielu drogi?
Jesteś moim filarem,
Także mym fundamentem,
Którego nie utracę,
Za najbliższym zakrętem.
Ty podajesz mi rękę,
Kiedy ze mną jest krucho,
Ty mi nie dajesz usnąć,
Gdy w mej duszy tak głucho.
Jesteś dla mnie podporą,
W każdym smutnym momencie.
Pobudzasz do działania,
Kiedy ból czuję wszędzie.
Jesteś mym powiernikiem,
Tak w szczęściu, jak w niedoli.
Jestem twoim dłużnikiem,
Widzę wzrokiem sokolim.
W tobie tyle uśmiechu,
Ciepła, także skromności,
Bóg ma ciebie w opiece,
On filarem ludzkości.
Kwidzyn, 04-01-2016 Irena Dudek (pseud. Irena Ilczyszyn)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz