Rozwiń skrzydła, leć wysoko,
Dogoń chmury, dotknij obłok.
Niech obłoczek Cię przytuli,
Już samotność tak nie boli.
Leć sokole, patrz swym wzrokiem,
Łódka w dole płynie bokiem,
Smukły żagiel wiatr rozwinął,
Zabrał ją i gdzieś odpłynął.
Łódkę bez walki oddałeś.
Czemu jej się nie spytałeś,
Kogo kocha i co czuje,
Czego w życiu potrzebuje?
Nie pokonasz swej miłości,
Nie zwyciężysz już jej w sobie.
Ona sercem zawładnęła,
Ktoś odebrał miłość Tobie.
Smutnym wzrokiem łódka patrzy,
Rany bolą, kto opatrzy.
Już dopadło ją zmęczenie,
Pozostało zniechęcenie.
Przeszłość wiele lat zabrała
Oddać Wam tych lat nie chciała.
Nie umrze w Was to uczucie,
W marzeniach go zostawicie.
Kwidzyn, 15-04-2014 Irena dudek (pseud. Irena Ilczyszyn)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz