ŻYCIE ZATACZA KOŁO

ŻYCIE ZATACZA KOŁO

Daj mi odrobinę szczęścia,
Daj mi troszeczkę też siebie,
Daj mi twojego uśmiechu,
Daj mi swą radość w potrzebie.

Przetnij dzielącą nas otchłań,
Przetnij dzielącą wciąż przestrzeń,
Przetnij to, co nas zniszczyło,
Od kłamstwa uwolnij siebie.

Wielkie koło zatacza dziś życie,
Przeciw tobie obrócić się może.
Jeśli teraz komuś czynisz krzywdę,
To w potrzebie tobie nie pomoże.

Weź dziś odrobinę pieszczot,
Weź dziś troszkę mego ciepła,
Weź dziś promyk mego życia,
Weź dziś to, co mam dla ciebie.

Połącz dzielącą przepaść,
Połącz dzielące nas słowa,
Połącz to, co nas zbliżyło,
By zacząć życie od nowa.

Wielkie koło zatacza dziś życie
I szczęście tobie przywrócić może.
Jeśli teraz komuś czynisz dobro,
To w potrzebie ono ci pomoże.

Elbląg, 25-08-2015 Irena Dudek (pseud. Irena Ilczyszyn)
Oddział Radioterapii i Usprawniania przy Wojewódzki Szpital Zespolony w Elblągu

TWOIM CIEPŁEM OTULONA

TWOIM CIEPŁEM OTULONA

Czemu w oczach masz smutek,
Chociaż uśmiech na twarzy
I serce pełne czułości?
Odsuń od siebie głazy.
Zajrzyj do swego wnętrza,
Popatrz łaskawym wzrokiem.
Tam ukryło się szczęście,
Leży skulone bokiem.

Wyjdź na świeże powietrze
I usiądź na ławeczce.
Tam poczujesz wiaterek,
Wleje życia troszeczkę.
Woda ukoi smutek,
Zbudzi czułe wspomnienia,
Wyleczy twe choroby,
Usunie też cierpienia.

Już jestem w twoich ramionach,
Zefirku mój ukochany.
Unosisz mnie gdzieś daleko,
Okiem patrzysz zatroskanym.
Twoim ciepłem otulona
Poczułam się jak w niebie.
Teraz nie martwię się o nic,
U boku mego mam ciebie.

Elbląg, 22-08-2015 Irena Dudek (pseud. Irena Ilczyszyn)
Oddział Radioterapii i Usprawniania przy Wojewódzki Szpital Zespolony w Elblągu

JAK POGODZIĆ

JAK POGODZIĆ

Patrzę, jak pogodzić tych nieproszonych gości,
Gdy nabieram wodę, rzucają o mnie kości.
Każdy chce mnie zabrać, mieć tylko dla siebie,
Ich egoizm czujesz, zostaniesz w potrzebie.

Nasz Panie doktorze, z oczami dobroci,
Jak się ich tu pozbyć, może zacząć pościg.
Jeden konsumuje mnie po kawałeczku,
Drugi unicestwia mięśnie po troszeczku.

Próbuję pogodzić te niesforne stworki,
Gdy pałają gniewem, mają złe humorki.
Jak idę po wodę z eliksirem życia,
Oni się zwalczają, złością bez pokrycia.

Jak sobie poradzić i wytrwać do końca,
Nie poddać pokusom, lekarz twój obrońca.
Boże, daj mi siłę, bym była jak dawniej,
Taka nieugięta, żyjesz wtedy barwniej.

Elbląg, 18-08-2015 Irena Dudek (pseud. Irena Ilczyszyn)
Oddział Radioterapii i Usprawniania przy Wojewódzki Szpital Zespolony w Elblągu,

SOKÓŁ - co masz na myśli mój sokole ?

Sokół

Rozwiń skrzydła, leć wysoko,
Dogoń chmury, dotknij obłok.
Niech obłoczek Cię przytuli,
Już samotność tak nie boli.

Leć sokole, patrz swym wzrokiem,
Łódka w dole płynie bokiem,
Smukły żagiel wiatr rozwinął,
Zabrał ją i gdzieś odpłynął.

Łódkę bez walki oddałeś.
Czemu jej się nie spytałeś,
Kogo kocha i co czuje,
Czego w życiu potrzebuje?

Nie pokonasz swej miłości,
Nie zwyciężysz już jej w sobie.
Ona sercem zawładnęła,
Ktoś odebrał miłość Tobie.

Smutnym wzrokiem łódka patrzy,
Rany bolą, kto opatrzy.
Już dopadło ją zmęczenie,
Pozostało zniechęcenie.

Przeszłość wiele lat zabrała
Oddać Wam tych lat nie chciała.
Nie umrze w Was to uczucie,
W marzeniach go zostawicie.

Kwidzyn, 15-04-2014 Irena dudek (pseud. Irena Ilczyszyn)

OBUDŹ SIĘ

OBUDŹ SIĘ

Tam, gdzie myśli błąkają się zagubione,
Poszukują drogi dla duszy zranionej,
Odartej, w szarej rozpaczy pogrążonej,
Zdradzonej, ale miłością obdarzonej.

Duszo miła, tyle cierpienia w chorobie,
Weź się w garść, odkryj czułość w innej osobie.
Są ludzie, co nie ranią, uczucia mają
I najbliższych z godności nie odzierają.

Porzuć miejsce, gdzie zostałaś odtrącona,
Rozwiń skrzydła i leć w krainę nieznaną.
Uwolnij swoją energię zniewoloną,
Obudź uśpioną duszę, tak załzawioną.

Odpowiedz, co trzyma ciebie tak drogiego,
Do których chwil utęskniona powracasz wciąż?
Wzgardzona, złym doświadczeniem obciążona,
Usuwa się, bo czuje się zawiedziona.

Pozwól pomóc sobie, moja miła duszo.
Uwolnij energię, daj posłuchać uszom.
Są dzieci po złych przeżyciach z problemami,
Na duchową pomoc czekają ze łzami.

Nie odchodź, tam uczucia ulokowałaś.
Rozwiń skrzydła, leć tam, gdzie nie zaglądałaś.
Pozbądź się węzłów, co energię związały.
Porusz swe siły, by skrzywdzonych wspierały.

Zostań, bo tam także radości doznałaś.
Rozwiń skrzydła, leć nad ziemią ukochaną.
Pozbądź się wspomnień, co wiarę zniewalają,
Odepchnij siły, które im ulegają.

Kwidzyn, 28-10-2013 Irena Dudek (pseud. Irena Ilczyszyn)

SZPITALNA PIELĘGNIARKA

str. 1
SZPITALNA PIELĘGNIARKA

Skierowanie do szpitala
operacja – myśl logiczna
jadę windą, czwarte piętro
Chirurgia Onkologiczna

Tutaj wita mnie z uśmiechem
głos spokojny pielęgniarki
pozytywne nastawienie
wywiad i… odkryte karty

Już wiadomo, po co przyszłam
czego tutaj oczekuję
pielęgniarki i lekarze
tutaj mną się opiekują

Krzątanina pielęgniarki
by ból zmniejszyć, mnie położyć
by lekarze mogli leczyć
bym starości mogła dożyć

Trzeba cenić taką pracę
bo nam życie chcą ratować
aby przeżyć garść swych marzeń
trzeba zdrowie zacerować

Pielęgniarka się uśmiecha
porozmawia, zażartuje
choć zmęczona to pogodnie
obowiązki wykonuje

Więc szanujmy pielęgniarki
one serca swoje dają
i dobrocią nas otulą
chorych pod opieką mają

Elbląg, 30-05-2015 Irena Dudek (pseud. Irena Ilczyszyn)
Wojewódzki Szpital Zespolony w Elblągu, Oddział Chirurgii Onkologicznej www.szpital.elblag.pl

ZAWIROWANIA

str. 1
ZAWIROWANIA

Gdzie ukryłaś twój niepokój
Czemu tak go chowasz
Gdzie uciekła twoja wiara
Czemu jej już nie masz

Czemu troski swej nie oddasz
Nie spojrzysz na Boga
Czemu nie wzmacniasz nadziei
Spotka Cię nagroda

Dość już stękań i narzekań
Bierz się do roboty
Scal swe siły, podsyć wiarę
Połącz w walce cnoty

Stań do walki, jak przy porodzie
Przyj i idź do przodu
Nie odwracaj się do tyłu
Nie zaznasz już chłodu

Pierwszy raz ten świat ujrzałaś
Przywitałaś krzykiem
Teraz walczysz o swe życie
Odnowa – wynikiem

Kwidzyn, 29-05-2015 Irena Dudek (pseud. Irena Ilczyszyn)